سوگ یک پاسخ طبیعی است به از دست دادن کسی یا چیزی که بودن ما با او تعریف شده، سوگ اغلب بزرگترین رنج عاطفی است که طاقت فرساست و احساسات غیر منتظره ای مانند شوک، عصبانیت، احساس گناه، ناباوری، غم و حتی احساس یاس و نا امیدی رابه همراه دارد، همچنین میتواند دردها و علائم جسمانی به همراه داشته باشد و فعالیت های انسان را دشوار و سلامت جسمانی را تحت شعاع قرار دهد، این ها واکنش های طبیعی هستند و هرچه از دست دادن مهم تر باشد، این واکنش ها شدیدتر خواهند بود، کنار آمدن با از دست دادن کسی که نه تنها دوستش داریم بلکه زندگی خود را با او تعریف کرده ایم از بزرگترین‌چالش های زندگی هر انسانی است.
هر از دست دادنی سوگ است، اما شدیدترین نوع سوگ، آسمانی شدن یکی از عزیزان می باشد.
سوگواری یک تجربه کاملا شخصی است، هیچ راه درست یا نادرستی برای غصه خوردن نداریم، نحوه سوگواری ما به عوامل زیادی بستگی دارد که تجربه شخصی ماست. روند سوگواری زمان بر است، به تدریج اتفاق می افتد، دخالت افراد نا آگاه حتی دلسوز اغلب آسیب بیشتری به همراه دارد در روند سوگ همراه بودن با افراد همدل که سوگی مشابه ما را تجربه کرده اند تاثیر بسزایی در درک همدلی و همراهی افراد دارد.
